Skip to content
Home » கட்டடம் சொல்லும் கதை #18 – தியோசோபிகல் சொசைட்டி

கட்டடம் சொல்லும் கதை #18 – தியோசோபிகல் சொசைட்டி

Theosophical Society

மெட்ராஸ் தெற்கில் விரிவடைந்து, அடையாறு ஆற்றைக் கடக்கக் கிட்டத்தட்ட மூன்று நூற்றாண்டுகள் ஆனது. ஆனால் அது பொதுஜன வசிப்பிடமாக மாறுவதற்கு முன்னரே இங்கு ஒரு சொசைட்டி இயங்கிக் கொண்டிருந்தது.

கிழக்கிந்திய நிறுவனத்திற்குப் பிறகு, அதிகபட்ச வெளிநாட்டினரை மெட்ராஸுக்குக் அழைத்து வந்தது தியோசோபிகல் சொசைட்டிதான். ஆனால் ஒரு வித்தியாசம் இருந்தது. அவர்களில் பெரும்பாலோர் இந்திய கலாச்சாரத்தை மதித்து, அதன் வளர்ச்சிக்கும் சுதந்திரத்திற்கும் பங்களித்தவர்கள்.

அடையாறு ஆற்றைக் கடந்ததும் ஒரு பெரிய காடு. ஓர் உக்ரைன் நாட்டுப் பெண்மணியும் ஓர் அமெரிக்க உள்நாட்டுப் போர் வீரரும் உலகின் ஆசியாவின் ஆன்மீகத்தில் மயங்கி 1882 ல் இங்கு வந்தனர்.

மேடம் பிளாவட்ஸ்கி மற்றும் கர்னல் ஓல்காட் ஆகியோர் ஆரம்பத்தில் நியூயார்க்கில்தான் தியோசோபிகல் சொசைட்டியைத் தொடங்கினர். அங்கு உலகளாவிய சகோதரத்துவத்தின் செய்தியைப் பரப்புவதும், ஆசியாவின் பழம்பெரும் மதங்களில் ஆன்மீக உண்மையைத் தேடுவதும் அவர்களின் லட்சியங்களாக இருந்தன.

பின் அவர்கள் அடையாறு ஆற்றின் தென் பகுதியில் 27 ஏக்கர் ஹடில்ஸ்டோன் தோட்டம் என்ற பண்ணை வீட்டை வாங்கினார்கள். அடுத்தடுத்து சுற்றியுள்ள நிலங்களை வாங்கி, இறுதியாகக் கிழக்கில் கடல் மற்றும் வடக்கே நதியுடன் 270 ஏக்கராக இருந்தது.

100 ஆண்டுகளாக இந்த இடம் ஒரு காந்தம் போல அனைத்து வகையான மக்களையும் ஈர்ப்பதன் மூலம் நகரம் மற்றும் தேசத்தின் அரசியல், கல்வி மற்றும் கலாச்சாரத்தைப் பாதித்தது. அது மட்டுமா? சர்ச்சைகளையும் ஈர்த்தது.

ஆரம்ப ஆண்டுகளில் சொசைட்டி மிக உயர்ந்த லட்சியங்களைக் கொண்டிருந்தது. ஆனால் நீண்ட காலத்திற்கு முன்பே இறந்த துறவிகள் மற்றும் யோகிகளின் ஆன்மாவுடன் தன்னால் தொடர்பு கொள்ள முடியும் என்று பிளாவட்ஸ்கி கூறினார். இது பெரிய அளவில் கூட்டத்தையும் நன்கொடைகளையும் ஈர்த்தது. ஆனால் அவளைக் கூர்ந்து கவனித்த ஒரு வேலைக்காரன் அவள் மோசடி செய்வதைக் கண்டுபிடித்து அவளை மிரட்ட ஆரம்பித்தான். குட்டு உடைந்துவிடும் என்று பயந்து பிளாவட்ஸ்கி, சொசைட்டியை விட்டு வெளியேறி ஐரோப்பாவிற்குப் புறப்பட்டார்.

இந்த முரண்பாடு சமூகத்தைக் கிட்டத்தட்ட மூழ்கடித்தது. ஆனால் அதிர்ஷ்டவசமாக அன்னி பெசன்ட் சரியான நேரத்தில் வந்தார். அதன் பின் நீண்ட காலம் அதிபராக இருந்த அன்னி பெசன்ட் சொசைட்டியை புதுப்பித்துள்ளார்.

பெசன்டை பலருக்கும் பிடிக்கவில்லை. பாரதி கூட அவரை ‘தங்க வால் கொண்ட நரி’ என்று அழைப்பார். ஆனால் சுதந்திரப் போராட்டத்தில் அவர் செய்த சாதனைகள் மகத்தானவை. அன்னி பெசன்ட்டின் ‘ஹோம் ரூல் இயக்கம்’ நவீன சுதந்திர இயக்கத்திற்கு அடித்தளமாக அமைந்தது. உள்நாட்டு ஆட்சியைக் கோரியதற்காகச் சிறைக்குச் சென்ற முதல் மூவர் தியோசபிஸ்டுகள் – பெசன்ட், அருண்டேல் மற்றும் வாடியா. அனைத்து முக்கிய இடங்களிலும் காந்தியை அறிமுகப்படுத்தி அவரை சுதந்திர வேட்கையின் புதிய தலைவராக அறிவித்தவரும் பெசன்ட்தான்.

காங்கிரஸின் நிறுவனர் அலெக்சாண்டர் ஹியூம் ஒரு தியோசோபிகல் உறுப்பினராக இருந்தார். தியோசோபிகல் வருடாந்திர மாநாட்டுக்கு வந்திருந்த உறுப்பினர்கள் மயிலாப்பூரில் கூடி, ஆங்கிலேயர்களுடன் பேச்சுவார்த்தை நடத்த ஒரு சங்கத்தை ஆரம்பிக்க முடிவு செய்தபோது, காங்கிரஸை உருவாக்கும் எண்ணம் மெட்ராஸில் முளைத்தது. நேரு ஒரு தியோசோபிகல் உறுப்பினர் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

மதராஸின் அனைத்து முக்கிய நிகழ்வுகளிலும் சொசைட்டி பங்கேற்றது. பின்னி நூற்பு ஆலை வேலை நிறுத்தம் அதன் உறுப்பினர்களால் முன்னால் இருந்து வழிநடத்தப்பட்டது. பரத நாட்டியம் ருக்மணி தேவி அருண்டேலால் அதன் வளாகத்திற்குள் உருவாக்கப்பட்டது.

ஆனால் சமூகத்திற்குள் சர்ச்சைகள் வளர்ந்தன. ஜிட்டு கிருஷ்ணமூர்த்தி என்று ஒரு சிறிய தெலுங்குச் சிறுவன்தான் அடுத்த உலக ஆச்சாரியரின் வரவைக் குறிக்கும் முன்னோடி என்று பெசன்ட்டால் அடையாளம் காணப்பட்டான். மிக விரைவில் அவருக்குப் பெரிய அளவில் பக்தர்கள் கூடிவிட்டார்கள். நன்கொடைகளும் ஏராளம்.

ஆனால் கிருஷ்ணமூர்த்தி திடீரென்று பெசன்ட் கூறியது போல், தான் இல்லை என்றும் அவர் மற்றவர்களைப் போல ஒரு சாதாரண மனிதர் என்றும் அறிவித்தார். இந்த முரண்பாடு பெசன்டின் மன உறுதியை உடைத்தது. அவர் விரைவில் இறந்தார்.

பெசன்ட்டுக்குப் பிறகு, அருண்டேல் ஒரு சவாலும் இல்லாமல் சமுதாயத்தின் தலைவரானார். காரணம், அன்னி பெசன்ட் அவரைப் பல ஆண்டுகளாக அந்தப் பதவிக்குத் தயார்ப்படுத்தியிருந்தார். அவருக்குத் தன்னை விட 26 வயது இளைய இந்தியப் பிராமண மனைவி ருக்மணி இருந்தாள் என்பது மற்றுமொரு சர்ச்சை.

நகரத்தின் வளர்ச்சிக்காகத் தன்னால் முடிந்ததை எப்போதும் அருண்டேல் செய்து கொண்டிருந்தார். கல்வியின் மீது தனி ஈடுபாடு கொண்டிருந்தது சொசைட்டி. அருண்டேல் இந்திய சாரணர்கள் சங்கத்தை நிறுவினார். ஆரம்பக் கல்வியைக் கையாள்வதில் வித்தியாசமான வழியைக் கண்டறிந்த மாண்டிசோரி மரியா, தியோசோபிகல் சொசைட்டியில் தங்க வந்தார். ஆனால் இங்கிலாந்துடன் போரில் ஈடுபட்டிருந்த எதிரி நாடான இத்தாலியில் இருந்து வந்ததற்காக அவரை அரசாங்கம் கைது செய்ய விரும்பியபோது, அருண்டேலின் செல்வாக்கு அதைத் தடுத்து நிறுத்தியது.

தியோசோபிகல் சொசைட்டி

தியோசோபிகல் சொசைட்டி பல பள்ளிகளை நடத்துகிறது. ஓல்காட் பள்ளி மீனவர்களின் குழந்தைகளுக்காக வடிவமைக்கப்பட்டது. நாட்டின் முதல் மதிய உணவுத் திட்டத்தைத் தொடங்கிய பெருமை அதற்குண்டு.

கவிஞர் ரவீந்திரநாத் தாகூர் தியோசோபிகல் சொசைட்டிக்கு அடிக்கடி விஜயம் செய்பவர். அடையாரின் இடம் மற்றும் சூழலால் அவர் மிகவும் ஈர்க்கப்பட்டு, இங்கு ஓர் உலகப் பல்கலைக்கழகத்தைத் தொடங்க முடிவு செய்தார். ஆனால் சில ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு அவர் அதைச் செயல்படுத்த முடியவில்லை என்பதால் விஸ்வபாரதியைத் தொடங்க கல்கத்தா சென்றார்

தேசிய கீதத்துடன் இன்னொரு தொடர்பும் கொண்டுள்ளது தியோசோபிகல் சொசைட்டி. ஜனகன மன என்ற தேசிய கீதத்தை இசையமைத்த பெண்மணி மார்கரெட் கசின்ஸ் தனது கடைசி ஆண்டுகளில் இங்கு வாழ்ந்தார்.

ருக்மணி, தலைவரின் மனைவி என்பதால் தன் செல்வாக்கைப் பயன்படுத்தி நடனம் போன்ற பிற செயல்பாடுகளை சமூகத்திற்குள் அனுமதித்தார். சங்க வளாகத்திற்குள் முக்கியமான உறுப்பினர்களிடமிருந்து நிறைய முணுமுணுப்புகள் இருந்தன. ருக்மணி அந்த நேரத்தில் ஓர் உயர்ந்த சமுதாயப் பெண்ணுக்கு நினைத்துப் பார்க்க முடியாத ஒரு செயலைச் செய்தார். பொதுப் பார்வையாளர்கள் முன் நடனமாட விரும்பிய அவளால் அருண்டேலுக்கு சங்கடங்கள் ஏராளம்.

அருண்டேலுக்குப் பிறகு அவரது மனைவி ருக்மணி ஓர் அதிகாரப் போராட்டத்தில் வெளியேற்றப்பட்டார். அடுத்த ஒரு தேர்தலில் ருக்மணியும் அவரது சகோதரர் ஸ்ரீராமும் ஒருவரையொருவர் எதிர்த்துப் போட்டியிட்டனர். போட்டியில் ஜெயித்த ஸ்ரீராமுக்குப் பின் அவர் மகள் ராதாவும் சொசைட்டியின் தலைவராய் இருந்தார்.

புதுக்கோட்டையிலிருந்து சாதாரண உறுப்பினராக வந்து சேர்ந்த நீலகண்டன் (ருக்மணியின் தந்தை) குடும்பம் சொசைட்டியின் மீது அரை நூற்றாண்டாக வைத்திருந்த உடும்புப் பிடியை இது காட்டுகிறது

இன்று சமூகத்தில் என்ன இருக்கிறது?

இன்றும் மெட்ராஸின் மிகப் பெரிய நில உரிமையாளர் தியோசோபிகல் சொசைட்டியினர்தான். அடர்ந்த காடுகளுக்குள் அழகான வீடுகள் மற்றும் அரங்குகள் ஆகியவற்றைக் காணலாம். சில வனவிலங்குகளும். முக்கியமாக வளாகத்தின் நடுவில் ஒரு பிரம்மாண்டமான ஆலமரம் உள்ளது. ஒருமுறை அதுவொரு சூறாவளியின் போது கீழே விழுந்து மீண்டும் நடப்பட்டது.

கோயில்கள், மசூதிகள், சீக்கியர்களின் குருத்வாரா மற்றும் ஒரு தென் அமெரிக்க கடவுள் கோயில் கூட உள்ளே உள்ளன. மெட்ராஸின் பல விஐபிக்கள் இங்குத் தினசரி நடைப்பயிற்சி செய்கிறார்கள்.

மிகச் சமீபத்தில் 500 கோடி முதலீட்டில் ஷிவ் நாடார் ஓர் உயர்நிலைப் பள்ளியைத் தொடங்க சங்கம் அதன் வளாகத்தில் 14 ஏக்கர் நிலத்தைக் குத்தகைக்கு வழங்கியுள்ளது.

0

பகிர:
வெங்கடேஷ் ராமகிருஷ்ணன்

வெங்கடேஷ் ராமகிருஷ்ணன்

சென்னையின் சரித்திரத்தின் மேல் ஆர்வம் கொண்டவர். கூவம் ஆறு, சென்னையில் உலக யுத்தம், சென்னையில் 1940-1950 நடந்த விசேஷ நிகழ்வுகள், சென்னையில் சுதந்திரப் போராட்டம் போன்றவற்றை ஆராய்ந்து வருபவர். அனுஷா வெங்கடேஷ் எனும் பெயரில் சரித்திரப் புதினங்கள் எழுதியிருக்கிறார். பொன்னியின் செல்வனின் தொடர்ச்சியை காவிரி மைந்தன் என்ற பெயரில் எழுதினார் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. தொடர்புக்கு : abhivencat1965@gmail.comView Author posts

1 thought on “கட்டடம் சொல்லும் கதை #18 – தியோசோபிகல் சொசைட்டி”

  1. அத்திப் பழத்தை பிட்டா அத்தனையும் சொத்தை என்பது போல், எவ்ளோ உள்குத்து 😔

பின்னூட்டம்

Your email address will not be published. Required fields are marked *